Op mijn fiets over de dijk.
Dat is voor mij de manier om mijn hoofd leeg te maken.
Blik op oneindig , in gedachten overal en nergens .. totdat er altijd wel iets is wat me weer in het hier en nu brengt.
De rivier, de Waal , nooit hetzelfde, soms kabbelend , soms grijs, soms de ruimte vullend van dijk naar dijk.
Die prachtige luchten boven het water,
Of in het voorjaar de zwaluwen die voor je langs scheren
Een zonsondergang zo mooi dat je ogen er bijna pijn van doen
De brug vol verkeer, mensen van hier naar daar
Soms in de verte een luchtballon.
De dijk zelf, bochtig en kronkelend, meebewegend met de weg van het water.
De kudde met Koniks , de brandrode runderen
Het maakt me blij, dat ik hier mag zijn.
Deze verbinding van Weurt naar Winssen
Mariëlle van Teffelen