Vol verwachting klopt mijn hart
Sinterklaas is weer in het land… 2025
‘k heb wat foto’s opgedoken uit de oude doos, een doos vol met mooie herinneringen hoe wij vroeger als gezin met zeven kinderen samen Sinterklaas vierden… 60 jaar geleden…
Vol verwachting van het sinterklaasfeest klopte mijn kinderhart…
‘k mocht bij mijn vader op de op fabriek, bij Willem Smit samen met mijn broers en zussen het feest vieren…. We zaten in de grote zaal in spanning te wachten wanneer de Pietermannen binnen kwamen. Sint zat op een prachtig versierde stoel en de hoofdpiet las namen… Ik mocht met hulp Piet mee naar voren… Sinterklaas las voor uit zijn grote boek… : “je hebt een ongeluk gehad…”
Ik: “Ja Sinterklaas, ik heb een ongeluk gehad en mijn linkerbeen zit in het gips. Mijn vader heeft een stok voor mij gemaakt waarop ik kan leunen. Eentje met acht kanten en een mooie knop erop…!”
Het moment dat ik bij Sint stond voelde ik mij heel speciaal. Hij hield mijn hand vast en sprak troostende woorden… Sint: ”Dat je maar weer heel snel beter zal worden…” Dat beloofde ik en verder zou ik goed mijn best doen op school enzo…
Van Piet kreeg ik een glas groene limonade met prik… daarna bracht hij mij weer terug naar mijn plaats…
Thuis mochten we voor 5 december al de schoen zetten met wat lekkers voor het paard van Sint, er werden verlanglijstjes en tekeningen gemaakt, liedjes gezongen…
‘s morgens vonden we dan soms wat lekkers in onze schoentjes… van die leuke kikkertjes van marsepein, een chocolade letter of strooigoed met pepernoten…
Bij het vallen van de avond moesten we allemaal in de achterkamer blijven totdat er op de voordeur werd geklopt… vol verwachting klopte ons hart… het was vooral een vrolijke boel…
De deur werd heel voorzichtig opengedaan en dan stond daar een wasmand vol cadeautjes en kon het Sinterklaas feest pas echt beginnen… oh, wat waren wij blij…
Het is een van de leukste herinneringen uit mijn jeugdjaren…
