Nauwelijks was de deur van zijn werkkamer in het hospitaal van Aarau achter hem dichtgevallen, of Erwin Rieben wandelde het Zwitserse stadje uit. Wandelschoenen aan, rugzak op zijn rug, Kredietkarte in zijn beurs en wat Zwitserse Franken ingewisseld voor Europese Euros. De ‘Grote Wandeling Van Duizend Kilometer kon beginnen. Eindbestemming: Rotterdam
Op de Waalbandijk in Beuningen ontmoet ik Erwin Rieben. Van ver zie ik hem lopen: rugzak op zijn rug met daaroverheen een poncho. Zijn hoofd deels schuil in de capuchon. De harde westenwind maakt strepen van de regen.
Voorovergebogen loopt de wandelaar westwaarts. Ik loop het dijktalud naar beneden. Nu heb ik een mooi beeld: de wapperende poncho, de donkere regenwolken boven hem. ‘Haben sie mich fotografiert?’, roept hij vragend tegen de wind in. Met enige moeite loop ik het spekgladde dijktalud weer op. Onmiskenbaar Zwitsers accent. We raken in gesprek. Beiden wind en regen trotserend. Direct na zijn pensionering is hij vertrokken. ‘Ik liep elke dag van mijn huis naar mijn werk. Een wandeling van twintig minuten’. Jarenlang was Rieben hoofd van de financiële zaken van het ziekenhuis in het Kanton Aarau. Toen besloot hij direct na zijn pensionering een flinke wandeling te gaan maken. Om ‘Nicht in ein tiefes Loch zu fallen’, zoals hij dat noemt. Door de woonplaats van Rieben stroomt de Aare. Een riviertje dat zich even verderop bij Koblenz verliest in de grote Rijn. En juist het stroomgebied van die machtige Rijn wilt Erwin Rieben gaan volgen. Te voet. Naar het eindpunt waar de Rijn zich overgeeft aan de Noordzee. Als ik Erwin ontmoet op de dijk is hij drieënveertig dagen onderweg. Over 4 a 5 dagen hoopt hij in Rotterdam aan te komen. Overnachten doet hij in pensions of B&B’s. Zojuist heeft hij een kamer geboekt in de Twee Linden in Beneden-Leeuwen. Daarna in B&B ’t Pakhuis in Meteren. ‘Etwa zwanzig Kilometer pro Tag’, roept hij vanonder zijn capouchon. Van de honderden foto’s die hij onderweg maakt stuurt hij er elke dag één naar zijn echtgenote in Aarau. Niet digitaal, nee, met de app PostKart. Elke dag ontvangt zijn vrouw een mooie kaart met een foto van haar Erwin. Op de schoorsteenmantel in de huiskamer staan straks vijftig kaarten. Een mooi document van een bijzondere wandeling.
